سرما

امروز هوا خیلی سرد بود. تمام طول راه تا برسم سر کار انگشتهای پا و دستم یخ زده بود. رسیدم سر کار. هوای اتاقم بدک نبود. شال گردن و پالتو رو درآوردم و نشستم پشت میز. دستهام هنوز یه تیکه یخ بود. خودکار بین انگشتهام سر می خورد. سعی کردم دستهام رو با گرمای شوفاژ گرم کنم اما نمی شد. پالتو رو پوشیدم. یکی از همکارهام از جلوی در اتاقم رد شد و سلام و صبح بخیر همیشگی بینمون رد و بدل شد. یه چیزی توجه من رو جلب کرد و اون این که، همکارم بلوز آستین کوتاه پوشیده بود. پیش خودم گفتم این آقای... بخاری تو دستهاش کار گذاشته که سردش نیست! گذشت. از شدت سرما گاهی دندونهام به هم می خورد. اصلا تمرکز نداشتم، نمی تونستم کار کنم. یکی دیگه از همکارهام از جلوی در اتاق رد شد و باز ... اینم یه پیراهن ساده و نازک پوشیده بود. پیش خودم فکر کردم که اصلا آقایون سرما سرشون نمیشه. تمام سعیم رو می کردم که با انگشتهای یخ زده افکارم رو روی کاغذ بنویسم اما نمی شد. سردم بود. تا اعماق دلم یخ زده بود. داشتم با خودم کلنجار می رفتم که خانوم... اومد توی اتاقم. جلوی پاش بلند شدم و به هم دست دادیم. دستهاش مثل یه تنور گرم گرم بود. دلم نمی خواست دستش رو رها کنم. بهم گفت چقدر دستات سرده، رنگت هم پریده. حالت خوبه؟ گفتم خوبم فقط سردمه. نگاش کردم. یه مانتو ساده و تقریبا نازک پوشیده بود. چیزی که من اگر پوشیده بودم تا الان از سرما مرده بودم. بهم گفت هوا اینجا سرد نیستا، تو یه چیزیت هست. من کلا آدم گرمایی هستم. به این راحتیها سردم نمیشه. باز نشستم پشت میز و شروع کردم به کلنجار رفتن با خودم. نمی شد. نه حواسم جمع میشد نه دستهای یخ زده ام باهام همکاری می کردن. خانوم گلابی هم (بعدا بیشتر راجع بهش می نویسم) باز مثل همیشه با صدای بلند مشغول تلفن حرف زدن بود. سرمای هوا و کرختی انگشتهام و صدای خانوم گلابی و حرفهاش طاقتم رو طاق کرد، پاشدم وسایلم رو جمع کردم و خداحافظ.
نوشیدن چای گرم زیر پتو کنار شوفاژ خونه خیلی می چسبه. اینجا دیگه سرد نیست. اما فکر اینکه دوباره باید فردا برم سر کار، سردم میکنه. کاش میشد یه هفته نرم سر کار. سردم میشه. چرا من اینجوری شدم؟! حالم خوبه؟!


----------------------------------------------------
امروز فردای همون روز سرده. خواستم بگم من سر کار نرفتم و الان گرمم و هیچ مشکلی ندارم.