استاد من

از بعد از عید کارم رو عوض می کنم. یه شرکت تحقیقاتی خوب ( به نسبت تحقیقات در ایر.ان) بهم اجازه همکاری باهاشون رو داده. رئیس شرکت فعلا که باهام راه اومده و گفته که بیشتر وقتم رو برای آماده شدن واسه امتحان دکت.ری بزارم و بعد از اینکه امتحانم رو دادم تمام وقت برم اونجا. راستش تا دیروز خیلی به این موضوعی که الآن می خوام بگم فکر نکرده بودم. اینکه آدم تو زندگیش با کیا دمخور بوده و کیا معلم و استادش بودن و چه کسانی تربیتش کردند خیلی مهمه. دید آدم ها با شنیدن اسم یه آدم معروف توی یه حرفه یا یه شاخه علمی که بهت آموزش دادن به سرعت نسبت به تو عوض می شه. من واقعا شانس آوردم و چندین واحد از درسهام رو با یه استاد معروف توی رشته خودش که البته مخالف هم زیاد داره، پاس کردم. باید بگم مخالفهاش با اخلاقیاتش مخالفند نه با علمش. همه علم این استاد رو عمیقا قبول دارند و من واقعا هر جا واسه کار رفتم و از خودم گفتم تا به اسم این استادم رسیدم، برق چشمهای مصاحبه کننده ها رو با شنیدن اسمش به وضوح دیدم. افتخار می کنم که شاگردش بودم. واقعا شاید شاگرد خوبی هم نبودم اما انگار همین که تو فضای کلاسش نفس کشیدم واسه آدمها ارزشمنده و روی من به خاطر همین که زمانی دانشجوش بودم حساب می کنند و بهم در این شاخه علمی اعتماد دارند. چقدر خدا رو شکر می کنم که دانشجوش بودم. چقدر مدیونشم. واقعا مدیونشم. شاید اون دوران واقعا بهمون سخت گرفت، شاید واقعا سر کلاسهاش یک لحظه بی ترس و اضطراب نمی گذشت، شاید واقعا تک تک لحظات کلاس، من یکی تپش قلب داشتم از ترس، اما مفاهیمی سر این کلاسها یاد گرفتم که مطمئنم خیلی ها مدتها برای رسیدن بهشون وقت گذاشتن و شاید هنوز لپ مطلب رو درک نکرده باشند. می تونم بگم این استاد فوت کوزه گری این درسها رو به ما یاد داد. من که هر جا برم با افتخار اسمش رو میارم و از ته دل بهش افتخار می کنم.